خاک قرمز رنگ یکی از کوه‌های هرمز که به کوه خوراکی معروف می باشد، به خاطر وجود ترکیب‌های شیمیایی مثل اکسید فلزهای مختلف و ناخالصی‌های نمک است. وقتی نمک‌ها در خودشان ترکیب‌هایی بجز ترکیب نمک خوراکی سدیم کلرید داشته باشند می توانند به رنگ‌هایی مثل صورتی و آبی و زرد و قرمز و حتی رنگ‌های عجیبی مثل لیمویی و بنفش هم دیده شوند.
خاک هرمز به دلیل وجود همین ناخالصی‌ها رنگ‌های مختلفی به خودش گرفته است. مردم از این خاک در درست کردن غذا و ترشی و سس استفاده می‌کنند. در ضمن در صنایع دستی هم به کار می برند. از قدیم از این خاک برای تولید رنگ‌هایی با خلوص و درخشش بالا استفاده شده است این را می‌توانید در آثار هنری مردم محلی هم ببینید. یکی از صادرات مهم هرمز در گذشته همین خاک بود که در ساختن وسایل آرایشی و بهداشتی و حتی ساختن رنگ و سرامیک استفاده شده است. البته الان دیگر صادر کردن این خاک متوقف شده تا از آسیب جدی به طبیعت جزیره هرمز جلوگیری شود.
ساحل سرخ کاملا به رنگ قرمز درخشان است. دلیلش هم ترکیب هفتاد درصدی اکسید آهن در شن‌های این بخش از جزیره است.این ترکیب باعث می‌شود که آب دریا به خصوص آن بخشی که به ساحل نزدیک‌تر است به رنگ صورتی در بیاید. خلاصه تصور کنید اوایل صبح که نور خورشید هنوز تیز نیست چه منظره‌ای تماشایی‌ای به وجود می‌آید.
سطح جزیره هرمز از طبقه‌های رسوبی، آتش‌فشانی و نمکی پوشیده شده است. این جزیره با کوه‌های رنگی و بی‌نظیر، هر گردشگری را به سوی خود جذب می‌کند. وسعت کم جزیره هرمز و جاذبه‌های طبیعی متعدد آن سبب می‌شود تا بازدیدکنندگان در زمان کم، طبیعت‌گردی پرباری داشته باشند.
جزیره هرمز در واقع یک گنبد نمکی فعال است. حضور پررنگ نمک در خاک هرمز سبب شده است از نظر پوشش گیاهی ضعیف باشد؛ اما زیبایی‌های آن در ابعاد دیگر بسیار است. حضور حیوانات بومی منطقه هرمز همچون جبیر (آهو) لاک‌پشت و پرندگان مختلف، علاقه‌مندان حیات‌وحش را به جزیره هرمز می‌کشاند.